Pocieszajcie siebie nawzajem

SĄ TAKIE SMUTNE, UGORNE POLA "Są takie smutne i ugorne pola, Na których żadne nie krzewi się życie. Odłogiem leży nieuprawna rola, Rola Dusz ludzkich błądząca po świecie. Są takie smutne i ugorne pola, Na których żadne nie piętrzą się szczyty - Snuje się po nich jeno serc niedola Spowita w mroczne i występne mity. Są takie smutne, ugorne obszary, Na których hula ino wicher złości I niszczy władczo posiew świętej wiary, Posiew nadziei i cichej miłości. I oto czasem na te pól bezdroża Zstępuje Chrystus smutny, zadumany: Obficie sypie Ziarnem ręka Boża, Ręka, co leczy wszystkie świata rany. A za Nim kroczą wiernych sług miliony I święty posiew kryją ziemi łonem... Latem pustkowie wyda wielkie plony, Które Mu złożą jako dań pod tronem. I Boski Siewca ujmie snopy plenne, I ważąc kłosy pełne w dłoni swojej, Rzeknie: "Prawdziwą wiarą są brzemienne... Wejdźcie do spichrzy, do skarbnicy mojej." /Kazimierz Witwicki/

  PRZEJDŹ NA FORUM